Aardbeving

Een aardbeving is een plotselinge en krachtige schudding van de aarde, veroorzaakt door de beweging van tectonische platen in de aardkorst. Tijdens een aardbeving komt er energie vrij die zich verspreidt in de vorm van seismische golven. Deze golven kunnen leiden tot trillingen die op de oppervlakte voelbaar zijn en gebouwen, infrastructuur en natuurlijke omgevingen kunnen beschadigen. Aardbevingen worden vaak gemeten met een seismograaf en de sterkte ervan wordt uitgedrukt op de schaal van Richter of de momentmagnitudeschaal. Aardbevingen kunnen klein zijn en nauwelijks merkbaar, maar soms ook zeer destructief en kunnen leiden tot menselijke slachtoffers en grote materiële schade. De plaats waar een aardbeving ontstaat, wordt de hypocentrum genoemd, terwijl het punt op het aardoppervlak dat recht boven het hypocentrum ligt, de epicentrum wordt genoemd. Aardbevingen komen voor in gebieden met actieve tectonische processen, zoals rond grensgebieden van platen, maar kunnen ook in andere gebieden plaatsvinden.